Behandeling: Afhankelijk van de locatie van de aambeien zijn er verschillende behandelmethoden.
Aambeien (hemorrhoiden)
Aambeien
Aambeien zijn verwijde bloedvaten (een soort spataderen) in en rond de anus. Er zijn twee soorten aambeien: inwendige en uitwendige aambeien.
Inwendige aambeien komen het meest voor. Net boven de anus bevindt zich op een aantal plaatsen een sponsachtig netwerk van kleine bloedvaten onder het slijmvlies in de wand van de endeldarm. Deze functioneren als een soort kussentjes die tegen elkaar aanliggen zodat de anus goed kan worden afgesloten. Als er echter voortdurend druk op deze bloedvaten staat, kunnen ze uitrekken en uitzakken en dat worden dan inwendige aambeien of hemorroïden genoemd. Soms zakt zo’n inwendige aambei helemaal door de anus naar buiten tijdens de ontlasting. Vaak verdwijnt de aambei weer vanzelf naar binnen, soms moet u de aambei naar binnen duwen.
Inwendige aambeien zorgen vaak voor (helder) bloedverlies op de ontlasting, maar kunnen ook klachten geven van jeuk, een drukkend/branderig gevoel na de ontlasting en vochtslijmverlies.
Een echte uitwendige aambei ontstaat op een andere locatie, namelijk in een bloedvat dat aan de buitenkant van de anus ligt. Er ontstaat een klein bloedinkje wat tot een stolsel in de randvene leidt. Dit veroorzaakt een paars bobbeltje aan de rand van de anus (getromboseerde randvene). Anders dan in de meeste gevallen van inwendige aambeien is dit vaak erg pijnlijk. In veel gevallen blijft er een huidflapje over waar de (uitwendige) aambei heeft gezeten. Die huidflapjes bij de anus noemen we ook wel marisken of skintags. Ze kunnen zwellen na de ontlasting en als ze groot zijn is het vaak moeilijk om alles goed schoon te houden.
Kosten
en vergoeding
Deze behandeling wordt vergoed door uw zorgverzekeraar.
Indien de zorgverzekeraar niet het volledige vergoed, schelden wij het restbedrag (eigen bijdrage) kwijt.
LET OP: u betaalt wel altijd uw eigen risico aan uw zorgverzekeraar, dit is het zelfde als wanneer u deze behandeling in het ziekenhuis zou ondergaan
Kijk ook eens naar onze patiëntenfolder waar al onze behandelingen op het gebied van anale klachten (proctologie) uitgebreid staan beschreven.
Consult: aambeien
Voordat we uw anale klachten kunnen behandelen, is het belangrijk om de onderliggende oorzaak van het probleem te onderzoeken. Tijdens het eerste consult neemt de proctologisch chirurg de klacht met u door. Om de oorzaak te kunnen vaststellen wordt er (meestal) ook een inwendig onderzoek uitgevoerd met behulp van een proctoscoop. Dit is een klein kijkbuisje wat via de anus in het laagste gedeelte van de dikke darm (de endeldarm) wordt ingebracht. Het kijkbuisonderzoek onderzoek, ook wel proctoscopie genoemd, duurt ongeveer 10 minuten en doet meestal geen pijn. Omdat het in een normale spreekkamer vaak lastig is om de anus goed te onderzoeken vindt het onderzoek plaatst op onze poliklinische operatiekamer. Tijdens het onderzoek moet u op uw (linker) zij liggen met de knieën zo hoog mogelijk opgetrokken (foetushouding). Afhankelijk van de bevindingen kan er dan ook direct een behandeling plaatsvinden.
Behandeling inwendige aambeien:
Wanneer er tijdens het kijkbuisonderzoek (proctoscopie) inwendige aambeien worden gezien kunnen deze meteen behandeld worden met rubberbandjes, dit wordt ook wel
rubberbandligatie of behandeling met elastiekjes genoemd. Bij deze behandeling brengt de chirurg via de kijkbuis een klein zuigertje naar binnen, hiermee wordt het aambeiweefsel aangezogen waarna de aambei wordt afgebonden door een
rubberbandje. De aambei sterft hierdoor af.
Na 1 tot 2 weken stoot het lichaam het rubberbandje en de afgestorven aambei af en deze worden dan met de ontlasting uitgescheiden. Hier merkt u meestal niets van, soms kan het zijn dat u in deze periode wat (meer) bloed of slijm verliest. In de weken erna ontstaat er een litteken. Het duurt in totaal 6 tot 8 weken tot alle wondjes genezen zijn.
Hoe gaat het tijdens en na een rubberbandligatie?
- De behandeling met rubberbandjes zelf doet geen pijn. Tijdens en na de behandeling kunt u een drukkend gevoel in de anus of onderbuik ervaren. Dit gaat vanzelf over en duurt meestal 1 dag. Eventueel kunt u thuis paracetamol nemen.
- U kunt 1-2 weken na de behandeling, wanneer het aambeiweefsel afsterft, wat meer bloedverlies verwachten. In het zeldzame geval dat dit meer is dan 1 koffiekopje per keer moet u uw arts waarschuwen.
- Per behandeling plaatst de chirurg maximaal 4 rubberbandjes. In de meeste gevallen zijn er zo’n 2 tot 3 behandelingen nodig om de klachten van de aambeien goed te verhelpen, u krijgt hiervoor een vervolgafspraak. Soms lukt het niet om ernstige aambeien geheel te verhelpen met rubberbandjes. Dan is een aanvullende operatie noodzakelijk.
Behandeling uitwendige aambeien:
Uitwendige aambeien kunnen niet met rubberbandligatie worden behandeld. Dit komt doordat de uitwendige aambei ontstaat op de overgang naar de huid waar gevoelszenuwen lopen waardoor het afbinden ervan enorm veel pijnklachten zou geven.
Indien er een stolsel in de uitwendige aambei zit (getromboseerde randvene) is afwachten en pijnbestrijding (smeren van verdovende zalf, zitbaden en eventueel pijnstillers)
vaak de beste optie. De pijn is meestal de eerste week het ergst en het stolsel verdwijnt binnen een aantal weken. Soms is afwachten geen optie (omdat de pijn bijvoorbeeld te hevig is). Dan kan een kleine operatie een optie zijn waarbij de chirurg de uitwendige aambei samen met het stolsel verwijderd. Soms is er alleen sprake van een huidflapje op de plek waar oorspronkelijk een aambei gezeten heeft (de zogeheten skin tag of mariske). Dit is onschuldig en hoeft daarom niet altijd behandeld te worden, echter kan zo’n huidflapje wel degelijk hinderlijke klachten en/of cosmetische bezwaren geven. In dat geval kan het chirurgisch verwijderen van zo’n huidflapje de oplossing bieden.
Hoe gaat het verwijderen van een uitwendige aambei/mariske?
- Meestal zal deze ingreep onder lokale verdoving plaatsvinden.
- Hierna wordt het ‘overtollige’ huid/aambei nauwkeurig wordt weggesneden. Om een infectie te voorkomen wordt het wondje opengelaten. Indien nodig worden kleine bloedvaatjes dicht gemaakt met een speciaal apparaat.
Complicaties: aambeien
Een aambeibehandeling verloopt verreweg in de meeste gevallen zonder vervelende complicaties. Soms kan er een nabloeding optreden. Verder bestaat er een klein risico op lokale trombose van een (resterende) aambei of infectie.
Na het operatief verwijderen van een uitwendige aambei bestaat er tevens een kleine kans dat het wondje niet goed geneest, u krijgt dan een zalfje voorgeschreven om de genezing te bevorderen.
Neem contact met ons op bij 1 of meer van de volgende klachten:
- abnormaal bloedverlies
- koorts boven 38,5 graden
- koude rillingen
- aanhoudende hevige pijn
- als u de situatie niet vertrouwt
Resultaat operatie aambeien:
Na behandeling met rubberbandligatie (inwendige aambeien):
- Tijdens en na de behandeling kunt u een drukkend gevoel in de anus of onderbuik ervaren. Dit gaat vanzelf over en duurt meestal 1 dag. Eventueel kunt u thuis paracetamol nemen.
- U kunt 1-2 weken na de behandeling, wanneer het aambeiweefsel afsterft, wat meer bloedverlies verwachten. In het zeldzame geval dat dit meer is dan 1 koffiekopje per keer moet u uw arts waarschuwen.
- Per behandeling plaatst de chirurg maximaal 4 rubberbandjes. Een aantal weken na de behandeling kun u al enige vermindering van uw klachten bemerken. In de meeste gevallen zijn er zo’n 2 tot 3 behandelingen nodig om de klachten van de inwendige aambeien helemaal goed te verhelpen, u krijgt hiervoor een vervolgafspraak. Soms lukt het niet om ernstige aambeien geheel te verhelpen met rubberbandjes. Dan is soms een aanvullende operatie noodzakelijk.
Na het operatief verwijderen van (uitwendige) aambeien:
- De eerste dagen kunt u pijnklachten verwachten, met name bij de ontlasting. Hiervoor krijgt u pijnstillers voorgeschreven. Om de pijn te beperken is belangrijk dat de ontlasting niet te dik is. Hiervoor krijgt u ook medicijnen voorgeschreven.
- Na een aantal dagen kunt u in de meeste gevallen uw normale dagelijkse bezigheden weer hervatten.
- Het wondje kan de eerste dagen nog wat nabloeden. Hiervoor draagt u het beste een inlegkruisje in uw onderbroek.
- Spoel het wondje iedere dag (en na elke ontlasting) schoon met water.
- Na een week of 3 is het wondje meestal genezen.
- Na 6-8 weken komt u op controle.
FAQ – Aambeien
Hier hebben we veelgestelde vragen over een aambeien voor je verzameld.
Hoe ontstaan aambeien?
Aambeien ontstaan doordat de aders in en/of rondom de anus door hoge druk opzwellen en soms uitzakken. Hierdoor ontstaan inwendige of uitwendige aambeien die jeuk, pijn en/of bloedingen veroorzaken. Oorzaken van aambeien zijn te hard persen tijdens het poepen, te lang je ontlasting ophouden, lang staan of zitten en onnodig lang op de wc blijven zitten. Ook is de kans op aambeien tijdens de zwangerschap en op latere leeftijd groter.
Waar zitten aambeien?
Aambeien kunnen zowel binnen in de anus (endeldarm) zitten of aan de buitenkant van de anus. Inwendige aambeien ontstaan aan de binnenkant van de endeldarm, in ernstige gevallen kunnen ze ook naar buiten puilen, vaak gaan ze vanzelf weer naar binnen maar soms moet u de aambei weer naar binnen duwen. Uitwendige aambeien ontstaan net op het randje van de anus naar de buitenkant en kunnen voelbaar als knobbeltjes rond de anus. Soms kan er een stolsel in ontstaan, dat wordt dan een getromboseerde (uitwendige) aambei genoemd. Dit is erg pijnlijk.
Wat zijn de symptomen van aambeien? Wat merk ik als ik aambeien heb?
Aambeien kun je herkennen aan verschillende klachten. De meest voorkomende klachten die door aambeien kunnen ontstaan zijn: bloed en/of slijm verlies bij de ontlasting, jeuk en irritatie rondom de anus. Soms kunnen aambeien ook een drukkend gevoel bij de anus geven of kan er sprake zijn van pijn, in het laatste geval is er meestal sprake van uitwendige en/of getromboseerde aambeien.
Kan een aambei bloeden?
Ja, er zijn meerdere oorzaken waardoor een aambei kan bloeden. Een aambei bestaat namelijk uit kwetsbaar weefsel met adertjes die opzwellen en/of uitzakken. Een aambei kan gaan bloeden door passerende ontlasting, vooral als deze te hard is. Daarnaast kunnen uitwendige aambeien bloeden door wrijving van bijvoorbeeld wc papier gaan bloeden. Overleg bij aanhoudend anaal bloedverlies wel altijd met de huisarts.
Wat kan ik zelf doen om klachten van aambeien te verminderen?
- Zorg voor een soepele ontlasting: Eet vezelrijke producten zoals groente, fruit en volkorenproducten en drink zo’n twee liter per dag. Meer informatie over vezelrijke voeding vindt u op: www.voedingscentrum.nl/brochures/vezelrijke voeding
- Zorg voor gezond toiletgedrag: Ga alleen bij aandrang naar het toilet en pers niet als u geen aandrang heeft. Neem een juiste WC houding aan: ga ontspannen zitten met een licht gebogen rug en uw voeten op een voetenbankje. Hierdoor zijn uw knieën hoger dan uw heupen en heeft de endeldarm de juiste positie waardoor het ontlasten makkelijker is.
Wanneer een arts contacteren?
Bloed bij de ontlasting wordt meestal veroorzaakt door inwendige of uitwendige aambeien. Bloedverlies uit de anus kan echter ook komen door een ontsteking, een poliep of een tumor in jouw darm. Ga daarom altijd naar de huisarts bij bloed in de ontlasting. De huisarts kan u doorverwijzen voor behandeling van eventuele aambeien en/of vaststellen of verder onderzoek nodig is om andere aandoeningen uit te sluiten. Ga ook naar de huisarts als de pijn te erg wordt.
Andere vragen?
Heeft u vragen die hier of in onze informatiefolder niet vermeld zijn? U bent welkom om contact met ons op te nemen over dit.
